سعید پورمحمودی : در رادیو هرچقدر هم گویندگی انجام دهی، تعداد محدودی از افراد تو را به چهره می‌شناسند.مزایای آن هم آرامش ژرف اجرای رادیو است،اما حضور در قاب شیشه‌ای تلویزیون، به طور قطع، مجری را بیشتر به مردم می‌شناساند

«سعید پورمحمودی» در گفت‌وگو با خبرنگار رادیو و تلویزیون خبرگزاری فارس گفت: از آذر ماه سال گذشته اجرای برنامه «شهرآورد» را برای شبکه یک سیما به عهده گرفتم و این روزها روزهای پایانی اجرای این برنامه را دارم.
این گوینده رادیو که به تازگی به جمع مجریان تلویزیونی پیوسته درباره حضورش در این رسانه نیز گفت: حدود پانزده سال در رادیو مشغول به فعالیت بودم و مدتی هم بود که بنا به درخواست دوستانم در عرصه تصویر که می‌گفتند بعد از این همه مدت طیف جدیدی از مخاطب را تجربه کن، دوست داشتم که این مدیوم را نیز تجربه کنم. چندی پیش که حامد جوادزاده تهیه کننده و کارگردان «شهرآورد» از من برای اجرای برنامه شهرآورد دعوت به همکاری کرد، این موضوع را با مدیران رادیو در میان گذاشتم تا بعد از رفتنم کدورتی پیش نیاید و همچنین آنها نیز بتوانند در این مدت باقیمانده فردی را به جای من انتخاب کنند. البته این رفتنم به معنی این نبود که برای همیشه از رادیو می‌روم، بلکه در آن مدت می‌خواستم تلویزیون را نیز تجربه کنم.

وی ادامه داد: اوایل برنامه به صورت زنده پخش می‌شد، اما بعد از مدتی مدیریت سازمان صدا و سیما صلاح بر این دانستند که برنامه را به صورت تولیدی روانه آنتن کنند.
گوینده سابق برنامه «اینجا شب نیست» از تفاوت بین اجرای زنده و تولیدی در این برنامه نیز گفت: در نوع ضبط برنامه ما فرق آنچنانی نداشت چراکه زنده نمایی می کردیم. اما از زمانی که برنامه را به صورت تولیدی اجرا کردیم، دیگر از نظرات روزانه مخاطبان درباره برنامه و همچنین مسابقه پیامکی بی بهره بودیم. مخاطبانمان نیز از این موضوع گلایه داشتند و قطعا در میزان آنها نیز اثر داشت.

پورمحمودی از میزان رضایتمندی خود در عرصه تصویر نیز بیان کرد: اتفاقی که مدنظرم بود در این برنامه برایم نیفتاد، آنهم شاید به دلیل محدودیت ما در اجرای شهرآورد بود و همین اتفاق‌ها ناخودآگاه دست مجری را می‌بندد و نمی‌گذارد آنچه در ذهنت هست را به اجرا بگذاری.
مجری برنامه «دختران ایران» ادامه داد: خیلی‌ها می‌گویند نگران این موضوع نبودی که با حضورت در تلویزیون به سبقه رادیویی خود لطمه بزنی؟ نه من بابت این مسئله نگرانی نداشتم چراکه معتقدم اگر در رادیو به جایی رسیدم آنرا برای خود نگهداشتم و قرار نبود که حضورم در تلویزیون و موفقیت و عدم موفقیتم در این رسانه به جایگاهی که در رادیو داشتم لطمه‌ای بزند.
وی درباره تفاوت اجرای رادیو و تلویزیون نیز گفت: در رادیو هرچقدر هم گویندگی انجام دهی، تعداد محدودی از افراد تو را به چهره می‌شناسند که این مظلومیت رادیو را نشان می‌دهد، مزایای آن هم آرامش ژرف اجرای رادیو است،اما حضور در قاب شیشه‌ای تلویزیون، به طور قطع، مجری را بیشتر به مردم می‌شناساند و مردم تازه به خاطر می‌آورند که تو همان مجری رادیو بودی و برایشان  جذابیت خاصی خواهد داشت. با تمامی این تفاسیر در این بین مخاطبین همیشگی رادیو گاهی بخاطر نبودنم در رادیو گلایه می‌کنند که خب حق دارند و شاید اگر روزی برنامه مورد پسندم پیشنهاد شود باز هم در رادیو اجرا کنم.

گوینده برنامه رادیویی «جوان ایرانی سلام» درباره حضور اولیه‌اش در حیطه رادیو گفت: از همان کودکی و نوجوانی اغلب افراد در خانواده ما رادیو گوش می‌کردند و من هم بالطبع با این رسانه آَشنا شدم. بعد از مدتی ضمن صحبت با اطرافیان و توصیه آنها مبنی بر اینکه بحوه بیان کلمات توسط تو تاثیر خوبی در مخاطب می‌گذارد، همین موضوع باعث شد که جرقه گویندگی در من شکل بگیرد و به سمت علاقه‌ام بروم.

وی درباره فعالیت این روزهایش نیز بیان کرد: چند سالی است که گویندگی و بیان آموزش می‌دهم. مدتی هم توسط سایت (www.royayeseda.com) برای اولین بار در ایران به صورت مجازی گویندگی و فن بیان را در ۶۰ جلسه برای افرادی که مشکل رفت و آمد دارند، آموزش می‌دهم که تا الان نیز استقبال خوبی از این کلاسها شده است. آموزش مجازی به این صورت است که در ابتدا و پس از ثبت نام در سایت هر کاربری صفحه شخصی خود را دریافت می‌کند و در ادامه نیز متنی را پیشنهاد می کنیم تا آن را با صدای خود بخواند و فایل ضبط شده‌اش را برای ما آپلود و بفرستد. من نیز همه آنها را گوش می‌کنم و تمام ایرادهای هر فرد را برایش به صورت صوتی و تصویری می‌گویم و در همان صفحه برایشان می‌فرستم.